Нарадзіўся 12 верасня 1953 года ў в. Папаратка Клімавіцкага раёна. Паэт, бард.

Працаваў дырэктарам Мілаславіцкага сельскага Цэнтра культуры.

Вясковы хлопец: у гэтым увесь Аляксандр Пукілаў — паэт, бард. Ён душой і сэрцам прыкіпеў да вёскі, родных краявідаў, сялянскага побыту. І вершы, і песні яго такія — пра аднавяскоўцаў, пра сялянскую працу, пра Радзіму.  І, вядома, пра каханне, пра гэтае сапраўднае і святое пачуццё.

У сэрцы паэта болем адгукаюцца Афганская вайна і Чарнобыльская трагедыя.

Осень серыми дождями нас окутала.
Счастья дни и дни печали перепутала.
Закружился лист осенний раньше времени,
Холодами нас пугая, переменами.

Ці не праўда: так і хочацца не прачытаць, а менавіта праспяваць гэтыя цудоўныя радкі. Настолькі яны прачулыя, меладычныя. І так — кожны верш, на любую тэматыку.

У руках таленавітага мужчыны спяваюць розныя музычныя інструменты: гітара і балалайка, гармонік і баян,  акардэон. Так, менавіта спяваюць, а не гучаць, бо на іх іграе сапраўдны майстар.

Аляксандр Пукілаў са сваімі песнямі не раз станавіўся пераможцам розных конкурсаў. Дапамагалі бардаўскае майстэрства і прыродны гумар.

Зборнікі яго вершаў маленькія, але ў іх – агромністая душа паэта і чалавека.

20 красавіка 2021 года не стала Аляксандра Пукілава.

“Подари мне любовь…” (Климовичи, 2003)

“О жизни песней говорю” (Климовичи, 2014)

Вышли новые сборники // Родная ніва. — 2015. — 23 мая. — С. 3.

Викторова, Г. Юбилей коллектива / Галина Викторва // Родная ніва. – 2013. – 29 верасня. – С. 2.

Минченко, Н. В память о родной деревне / Никифор Минченко // Родная ніва. – 2012. – 29 верасня. – С. 2.

Минченко, Н. Деревня Совна жива... в граните / Никифор Минченко // Белорусская нива. – 2012. – № 177.

Цыганкова, Г. Суседства муз і натхнення / Галіна Цыганкова // Родная ніва. — 2016. — 2 красавіка. — С. 4.